کاهش استرس مهم‌ترین مولفه سلامت روان است
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۰۸۷۴۷
دکتر مریم السادات سقایت روانشناس، روان درمانگر و مدرس دانشگاه به مناسبت هفته سلامت روان پیرامون نقش خود مراقبتی در ارتقای سلامت روان خانواده با رادیو گفت و گو مصاحبه کرد.
سقایت گفت: هر فرد سالمی خودش را دوست دارد و قطعاً برای سلامتی و شادابی خود کار‌های کوچکی در طول روز انجام می‌دهد تا زندگی بهتر و سالم تری داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه خودمراقبتی یک موضوع آموختنی است افزود: خودمراقبتی زمانی می‌تواند مفید و موثر باشد که آگاهانه و هدفمند انجام شود.
این روانشناس متذکرشد: اگرچه عبارت «خود مراقبتی» به معنای مراقبت از خود است، اما با سلامت دیگران هم در ارتباط است و لذا بر کیفیت سلامت و زندگی افراد پیرامون ما نیز تأثیر خواهد گذاشت.
سقایت بحث سلامت جسم، سلامت روح و روان، خود مراقبتی عاطفی، خود مراقبتی معنوی و خودمراقبتی اجتماعی را پنج مولفه اصلی خودمراقبتی برشمرد و اظهارکرد: اگرچه خودمراقبتی روانی و عاطفی و معنوی مستقیماً با سلامت روان مرتبط است، اما اگر جسم که مرکز روح است سالم نباشد نمی‌توان خودمراقبتی روانی داشت.
وی با تأکید بر اینکه سلامت جسم در سلامت روح و روان بسیار موثر است گفت: دین مبین اسلام به شدت به مقوله خود مراقبتی توجه کرده است. امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند «سلامتی بالاترین نعمت است.» به این معنا که اگر کسی می‌خواهد بهترین نعمت را داشته باشد باید به فکر سلامتی خود باشد.
این روان درمانگر و مدرس دانشگاه گفت: ما در کنار رعایت تغذیه سالم و ورزش باید به مهم‌ترین مولفه سلامت و مراقبت روان یعنی کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس نیز توجه نشان دهیم ضمن اینکه خوشبینی و امید هم دو موضوع بسیار موثر در سلامت روان هستند که متأسفانه نگاه خوشبینانه در جامعه ما کمرنگ دیده می‌شود.
منبع: رادیو گفت و گو
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانوادهمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سلامت روان روانشناس خود مراقبتی سلامت روان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۰۸۷۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جویدن ناخن با کدام اختلالات سلامت روان ارتباط دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سلامت نیوز، ناخن جویدن یک عادت بیمارگونه در نظر گرفته می شود که با ناخن جویدن تکراری و به ظاهر کنترل نشده مشخص می شود.
در کنار سایر رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، جویدن ناخن در DSM-IV تحت عنوان «سایر اختلالات وسواسی اجباری» طبقه‌بندی می‌شود و مطالعات نشان می‌دهد که اونیکوفاژی با چندین اختلال روانپزشکی مرتبط است، از جمله:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی: با تکانشگری و بیش فعالی و همچنین مشکل در توجه مشخص می شود.
اختلال نافرمانی مخالف: با سرپیچی و نافرمانی نسبت به افرادی که در موقعیت های قدرت هستند مشخص می شود.
اختلال اضطراب جدایی: با اضطراب بیش از حد در هنگام جدا شدن از افراد یا حیوانات خاص مشخص می شود.
سندرم تورت: با حرکات و صداهای غیر ارادی مشخص می شود.
رفتارهای مرتبط شامل کندن مزمن پوست، کشیدن مو، گاز گرفتن گونه و دندان قروچه است.
علائم اختلال جویدن ناخن چیست؟
اونیکوفاژی ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
احساس تنش قبل از گاز گرفتن (که می تواند به صورت اضطراب، ناراحتی، هیجان و غیره ظاهر شود)
احساس هایی مانند خارش، سوزن سوزن شدن یا درد
احساس لذت و آرامش بعد از گاز گرفتن و کندن ناخن
احساس گناه یا شرم از جویدن ناخن
آسیب به بافت های اطراف انگشتان و کوتیکول ها
آسیب به دهان یا مشکلات دندانی
در حالی که جویدن ناخن در کودکان شایع‌تر است، اونیکوفاژی می‌تواند در نوجوانان و حتی بزرگسالان رخ دهد که ممکن است این عادت را به عنوان یک تیک عصبی داشته باشند.
چه چیزی باعث اونیکوفاژی می شود؟
در حالی که علت دقیق ناخن جویدن هنوز موضوع بحث علمی است و شناخته شده نیست، مطالعات نشان داده اند که ناخن جویدن ممکن است توسط عوامل زیر ایجاد شود:
کمال گرایی
کسالت
فشار
تنهایی
بلوغ
اکثر محققان بر این باورند که افرادی که رفتارهای تکراری مانند ناخن جویدن دارند، کمال گرا هستند. آنها ممکن است نتوانند یک کار را با سرعت متوسط به پایان برسانند و زمانی که به اهداف خود نمی رسند مستعد ناامیدی، بی حوصلگی و نارضایتی می شوند.
افرادی که ناخن های خود را می جوند معمولاً این عادت را از روی کسالت یا به عنوان واکنشی به یک موقعیت استرس زا انجام می دهند، اما این رفتار می تواند ناخودآگاه شود و در طول فعالیت های معمول مانند تماشای تلویزیون یا مطالعه روی آنها تأثیر بگذارد.
به طور معمول، ناخن جویدن در دوران نوجوانی و زمانی که نوجوان تجربیات و احساسات جدیدی را تجربه می کند، ایجاد می شود. دانشمندان معتقدند که اکثر مردم در نهایت از آن عبور می کنند.
گزینه های درمانی اونیکوفاژی چیست؟
اونیکوفاژی می تواند باعث اضطراب، استرس عاطفی و مشکلات جسمی شود. درمان آن نیز بستگی به شدت بیماری دارد. به عنوان مثال، اونیکوفاژی خفیف نیازی به درمان ندارد زیرا کودکان اغلب این عادت را ترک می کنند. نکاتی برای جلوگیری از جویدن ناخن عبارتند از:
اجتناب از تحریک بیش از حد که ممکن است محرک جویدن ناخن باشد.
مشغول نگه داشتن دهان و دست ها (مانند جویدن آدامس)
مدیریت استرس و اضطراب (مانند ورزش)
کوتاه نگه داشتن ناخن ها، مانیکور کردن یا پوشاندن آنها برای کاهش وسوسه جویدن
استفاده از ترکیبات تلخ مزه روی ناخن برای جلوگیری از جویدن ناخن (بیشتر پزشکان این روش را توصیه نمی کنند)
در برخی موارد رفتار درمانی ممکن است برای رسیدگی به هر گونه مشکل زمینه ای سلامت روان یا اختلالات روانی مورد نیاز باشد.
جاده کندوان یک طرفه شد